برنامه انقلاب زنانه؛ قتل الهه حسین‌نژاد، زنجیره زن‌کُشی‌ها و ناامنی زنان در تاریکی جمهوری اسلامی
قتل الهه حسین‌نژاد، زنجیره زن‌کُشی‌ها و ناامنی زنان در تاریکی جمهوری اسلامی
یک دقیقه سکوت به یاد الهه حسین‌نژاد در تجمع اعتراضی بازنشستگان کرمانشاه
یک دقیقه سکوت به یاد الهه حسین‌نژاد در تجمع اعتراضی بازنشستگان کرمانشاه
قتل الهه حسین‌نژاد نه در راه تهران–اسلامشهر، که در بسترِ جاده‌ای فراهم‌آمده از خشونت حکومتی علیه زنان و به پهنای ایران رخ داد.
در این پرونده، قوه‌ی قضائیه‌ی غیرمستقل و سرکوبگر جامعه، دادگاهی برگزار خواهد کرد که به دلیل نقشِ تعیین‌کننده‌ی حکومت – و از قضا همین قوه‌ی قضائیه – در امر «خشونت علیه زنان»، عدالت هرگز تحقق نخواهد یافت.
بیانیه اتحادیه تشکل‌های کامیونداران و رانندگان سراسر ایران
ما، کامیونداران ایران، اعلام می‌کنیم که درد خانواده الهه، درد ماست و از همه مردم آزاده ایران می‌خواهیم تا صدای این مظلومیت باشند. امروز الهه رفت، اما یاد او و خشم ما باقی است... تا روزی که نه فقط کامیونداران، بلکه تمام مردم ایران در سایه‌ی عدالت و امنیت زندگی…
اطلاعیه کانون صنفی فرهنگیان مازندران؛ برای الهه‌هایی که هرگز به خانه نرسیدند
ما خواهان جامعه‌ای امن برای فرزندان‌مان و ناامن برای قاتلان و متجاوزان هستیم. ما قوانینی می‌خواهیم که مانع از ارتکاب جرم شود و اگر جرمی اتفاق افتاد و خانواده‌ای دیگر عزادار شد، پیگیری آن تنها آب در هاون کوبیدن نباشد. آقایان شما در مقابل ملت مسئولید. مسئولیتی بسیار سنگین!
ندای زنان ایران: اجازه نمی دهیم با خشونت و آدم کشی دولتی تحت عنوان مجازات اعدام صورت مساله را پاک کنید و خود را از زیر بار مسئولیت پاسخگویی برهانید.
اجازه نمی دهیم با خشونت و آدم کشی دولتی تحت عنوان مجازات اعدام صورت مساله را پاک کنید و خود را از زیر بار مسئولیت پاسخگویی برهانید.
اطلاعیه تشکل انقلاب زنانه؛ قتل هولناک الهه حسین‌نژاد و ضرورت به نتیجه رساندن انقلاب «زن زندگی آزادی»
اکنون وقت برخاستن است، نه بعد! امروز اگر برنخیزیم، فردا دیگر چیزی برای ایستادن باقی نخواهد ماند. ما همه با هم هستیم تا پیروزی، تا رهایی.
الهه حسین‌نژاد، نماد هزاران زن و دختری‌ست که در تاریکی جمهوری اسلامی ناپدید شده‌اند. به قلم شیرین شمس
پایان این کابوس، تنها با پایان دادن به حیات و قدرت سیاسی جمهوری اسلامی ممکن است. این رژیم باید سرنگون شود، نه از سر خشم، که از سر ضرورت. برای نجات زنان، برای بازگرداندن کرامت انسانی، برای امنیت، برای ساختن جامعه‌ای که در آن «گم‌شدن» یک زن دیگر معنایی نداشته…
