برگی از مبارزه انقلابی زنان علیه رژیم آدمکُش اسلامی در زندان
فرار مقامات قضایی جمهوری اسلامی در زندان اوین در پی اعتراض زندانیان زن با شعارهای “مرگ بر جمهوری اسلامی”
“مرگ بر دیکتاتور” و “زن زندگی آزادی”
نرگس محمدی، زندانی سیاسی و برنده جایزه صلح نوبل، خبر داده است که در جریان بازدید روز ششم دی قضات دادگاه انقلاب و مقامات قضایی جمهوری اسلامی از زندان اوین، جمعی از زنان زندانی شعارهای اعتراضی علیه جمهوری اسلامی سر دادند تا جایی که مقامات وادار به فرار شدند.
در اینستاگرام نرگس محمدی گزارش شده: «قضات دادگاه انقلاب و مقامات جمهوری اسلامی برای گرفتن درخواست زندانیان به بند زنان آمدند، اما با برگزاری دادگاه مردمی توسط زنان زندانی مواجه شدند و از بند گریختند.»
در این گزارش آمده که در جریان این بازدید جمعی از زنان زندانی برای اعلام اعتراض به سرکوب مردم، زندان، بازداشت، شکنجه و اعدام به راهروی کارکنان زندان آمدند و شعارهای «مرگ بر دیکتاتور»، «مرگ بر جمهوری اسلامی» و «زن زندگی آزادی» سردادند.
آنها همچنین بدون وقفه سرودهای انقلابی «خون ارغوان‌ها»، «بلاچاو» و «شب مهسا» را خواندند.
این اقدام زنان زندانی چنان ترسی و وحشتی در مقامات رژیم ایجاد کرد که به محض بلند شدن صدای شعار و خواندن سرود، درهای اتاق‌هایی که مقامات جمهوری اسلامی در آن حضور داشتند توسط نگهبانان و گارد محافظ قضات از داخل قفل شد.
نرگس محمدی میگوید: «قضات و مقامات در میان ده‌ها نیروی امنیتی جرات بیرون آمدن از در اتاق یا پذیرفتن ورود زنان در اتاق‌هایشان را نداشتند. این لحظه همان لکنت زبان جنایت‌کار در مقابل دادخواه بود.»
در این لحظه بود که زندانیان فریاد “قاتل بیا بیرون” و “بیشرف بیشرف” نیز سر دادند.
نرگس محمدی شرح میدهد: «دست‌ها‌یمان را به شکل قلاب زنجیر کردیم و شعار و سرود خواندیم و نام محسن شکاری را فریاد زدیم.»
او مینویسد در این لحظه «تصویر عموزاد از لای نرده‌های پنجره افسر نگهبانی که سرش پایین و پایین‌تر می‌افتاد، تصویری به یاد ماندنی شد در خاطرمان! ای کاش عکاسی از آن لحظه عکس می‌گرفت.»
نرگس محمدی گفته است که این اقدام اعتراض زنان زندانی «نه برای پیگیری پرونده‌های خود بلکه برای اعلام اعتراض به سیاست‌های سرکوبگرانه قوه قضاییه» بوده است.
ایمان افشاری رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، محمدرضا عموزاد رئیس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران و صادر کننده حکم اعدام برای محسن شکاری، علی قناعت‌کار سرپرست دادسرای امنیت، القاضی المهر رئیس دادگستری کل استان تهران و تعدادی از مقامات امنیتی و جمهوری اسلامی از جمله افرادی بودند که برای بازدید بند زنان به زندان اوین رفته بودند.
به جز نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، سروناز احمدی، سپیده قلیان از جمله زنان زندانی سیاسی اند که در این اعتراض تاریخی نقش آفرینی کردند.
نرگس محمدی در پایان نامه خود می نویسد: «موج فریاد رسای زنان در فضای زندان پیچیده بود . ای کاش صدابرداری بود و سکوت محض خفت الود مقامات و قضات را که قادر به براوردن یک کلمه از همان دهانهایی که احکام مرگ و زندان را پشت میزهایشان بلند میخوانند، نبودند، ضبط می کرد. این سکوت برای تاریخ شنیدنی است و قطعا تکرار خواهد شد.
گرچه این تصویر به دوربین هیچ عکاسی راه نیافت اما در روح و روان ما و ذهن جنایتکاران ثبت تاریخی شد. زنده باد مقاومت و امید.»
انقلاب زنانه درود میفرستد بر این زنان شجاع و جسور و مبارز که حتی در زندان نیز دست از مبارزه و پیشبرد انقلاب زن زندگی آزادی بر نمیدارند و این یعنی شکست قطعی جمهوری اسلامی در برابر زنان ایران حتی در زندانهای مخوف خود. این اقدام تاریخی، گواه واضح از افق روشن انقلاب زنانه در ایران؛ ما پیروز خواهیم شد!
