گزارش‌های جدید حاکی از آن است که ناهید شیرپیشه، مادر دادخواه زنده یاد پویا بختیاری از کشته شدگان خیزش آبان۹۸، اقدام به خودکشی کرد و پس از اقدام به خودکشی به سلول انفرادی منتقل شده است. وی بار دیگر در انفرادی دست به خودکشی زد و همچنان از رسیدگی پزشکی محروم مانده است.
بهتاش صناعی‌ها و مریم مقدم، سازندگان فیلم کیک محبوب من، با چهار عنوان اتهامی به دادگاه انقلاب تهران احضار شدند. جلسه دادرسی آن‌ها قرار است ۱۱ اسفندماه برگزار شود.
نیلوفر حامدی و الهه محمدی، دو روزنامه‌نگار که در پی پوشش خبر قتل مهسا (ژینا) امینی در شهریور ۱۴۰۱ بازداشت شده بودند، پس از تجدیدنظرخواهی، از اتهام «همکاری با دولت خارجی متخاصم» تبرئه شدند و مشمول عفو قرار گرفتند. پرونده آن‌ها به‌طور رسمی بسته شد.
مریم یحیوی، زندانی سیاسی، یکشنبه ۲۱ بهمن، پس از گذراندن یک سال حبس، از زندان اوین آزاد شد. او پس از آزادی، پارچه‌نوشته‌ای با شعارهای «نه به اعدام» و «توقف احکام مرگ برای زندانیان با کلیه جرائم» در دست گرفت و بر مواضع خود تأکید کرد.
مینا سلطانی مشهور به دایه مینا، از مادران دادخواه و مادر شهریار محمدی که در جریان اعتراضات کشته شد، به اتهام تبلیغ علیه نظام به دادگاه بوکان احضار شده است. بر اساس ابلاغیه رسمی، او باید در ۲۷ بهمن ۱۴۰۳ در دادگاه حاضر شود.
سعیده شفیعی، روزنامه‌نگار، نیز شامگاه ۲۱ بهمن، پس از تحمل سه زمستان در بازداشت، از زندان اوین آزاد شد.
دوشنبه ۲۲ بهمن، یک زن جوان حدود ۳۰ ساله در فلکه ساعت یاسوج، روسری و پیراهن خود را به نشانه اعتراض از تن درآورد و شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر داد. نیروهای امنیتی بلافاصله او را بازداشت کردند.
چهار فعال حقوق زنان در زندان لاکان رشت، وارد هفتمین ماه از دوران حبس خود شدند. این افراد، آزاده چاووشیان، زهره دادرس، زهرا دادرس و شیوا شاه‌سیاه، همچنان در شرایط غیراستاندارد زندان نگهداری می‌شوند.
پریسا وریانی، مدیر هنرستان فنی حرفه‌ای هنرهای زیبا در سنندج، به‌دلیل حمایت از اعتراضات زن، زندگی، آزادی و عدم همکاری با نیروهای امنیتی، از کار اخراج شد.
سعدا خدیرزاده، زندانی سیاسی که فرزند خردسالش را در زندان به دنیا آورده بود، پس از ۴۵ ماه حبس، برای اولین‌بار با قرار وثیقه ۲.۵ میلیارد تومانی به مرخصی ۲۰ روزه اعزام شد.
اما این آزادی موقت، تنها گوشه‌ای از رنج و سختی‌های این مادر و کودک در زندان‌های جمهوری اسلامی است. سعدا خدیرزاده بارها در اعتراض به شرایط غیرانسانی خود و فرزندش دست به اعتصاب غذا و حتی اقدام به خودکشی زده بود. کودک او همچنان فاقد شناسنامه است و در تمام این سال‌ها از خدمات درمانی و شرایط استاندارد محروم بوده است. دادگاه کیفری مهاباد در سال ۱۴۰۱، او را به ۱۲ سال و ۶ ماه حبس تعزیری محکوم کرده بود.در اسفند ۱۴۰۲، پرونده جدیدی با اتهام معاونت در خرید اسلحه علیه او باز شد.
مینو روزه‌دار، شهروند تهرانی، ۲۵ روز است که بدون هیچ حکمی در زندان اوین به‌سر می‌برد.او در اول بهمن‌ماه ۱۴۰۳ در تهران بازداشت شد و ابتدا به بند یک‌الف سپاه پاسداران منتقل شد. پس از یک هفته بازجویی به بند زنان زندان اوین انتقال یافت. وی اخیراً در دادسرای اوین تفهیم اتهام شده اما همچنان در وضعیت بلاتکلیف و نامشخص قرار دارد.
شریفه محمدی که پیش‌تر توسط قاضی درویش گفتار (پدر) به اعدام محکوم شده بود، پس از نقض این حکم در دیوان عالی کشور، بار دیگر در دادگاه هم‌عرض به اعدام محکوم شد. این‌بار، قاضی درویش گفتار (پسر) همان حکم را تأیید کرده است! وکلای شریفه محمدی این حکم را ظالمانه دانسته و آن را نمونه‌ای از جنگ علیه زنان و انتقام از فعالان صنفی و اجتماعی توصیف کرده‌اند.
یکشنبه ۱۶ فوریه ۲۰۲۵
