لگد ترانه به جمهوری اسلامی
بهتازگی، عکسی از بدون حجاب ترانه علیدوستی، بازیگر سرشناس سینمای ایران، در کنار هوادارانش منتشر شده است. این تصویر که در یک فروشگاه لوازم آرایشی و بهداشتی ثبت شده، ترانه را بدون حجاب، در کنار زنی دیگر که او هم بدون حجاب است، نشان میدهد. این عکس که روز شنبه ۱۹ آبان منتشر شد، واکنشهای گستردهای را در شبکههای اجتماعی برانگیخت.
واکنشهای کاربران از این قرار بود که ترانه نمادی از مقاومت زنان ایرانی در برابر حجاب اجباری قلمداد کردهاند. آنان بر این باورند که این اقدام علیدوستی، نمایانگر ایستادگی او در برابر سرکوبهای حکومت است.
در مقابل، برخی از کاربران موسوم به ارزشیها (طرفداران حکومت)، این تصویر را توهینی به نظام جمهوری اسلامی دانسته و آن را «لگد به جمهوری اسلامی» خواندهاند.
ترانه علیدوستی پیش از این نیز در سال ۱۴۰۱ در حمایت از انقلاب زن زندگی آزادی و اعتراضات سراسری، بدون رعایت حجاب اجباری در مکانهای عمومی و مراسم رسمی ظاهر شده بود. او همچنین به دلیل این موضعگیریهای صریح خود مدتی در زندان بهسر برد.
پس از آزادی، گزارش شد که او به سندروم خودایمنی DRESS مبتلا شده است. وضعیت دستان او در این عکس هم گمانه زنی ها در رابطه با تاثیر این بیماری را شدت داده است. چند زندانی سیاسی دیگر نیز پس از آزادی، ابتلای خود به بیماریهای خودایمنی ناشی از فشار و شکنجههای زندان را اعلام کردهاند.
ترانه علیدوستی بهصورت قاطعانه در مورد حجاب اجباری در سینمای ایران و تأثیر آن بر زندگی زنان ایرانی موضع گرفته است. در یکی از اظهارات خود، او خطاب به مقامات عنوان کرده:
«یک ثانیه هم فکر نکنید شمایید که توانستهاید محرومیتی برای من بسازید. دلیل پشت کردن به سینمای شما این است که از آن روسری زوری که در فیلمهایتان در حمام و اتاق خواب هم سر ما میگذارید هنوز دارد خون میچکد… من پارچهای که خواهرانم را کشت، برای فیلمهای شما به سر نمیکنم.»
ترانه علیدوستی، با جسارت و ایستادگی خود، به نمادی از مقاومت زنان ایرانی در برابر استبداد و سرکوب بدل شده است. تشکل انقلاب زنانه ضمن حمایت قاطعانه از حرکت شجاعانه ترانه که به گفته ارزشیها «لگد به جمهوری اسلامی» است، باور دارد او با برداشتن خشونت بارترین نماد کنترل و تحقیر زن، پیام روشنی به حاکمیت فرستاده: این نسل دیگر در برابر قوانین پوسیده و تحمیلی سکوت نخواهد کرد. علیدوستی به ما یادآوری میکند که هیچ زندان و هیچ اجباری نمیتواند شوق آزادی و اراده رهایی را از زنان ایران بگیرد. حمایت از ترانه و دیگر مبارزان، حمایت از انقلاب زن زندگی آزادی است، انقلابی که در دل و جان هر انسان آزادیخواه زنده است.
با آرزوی سلامتی برای ترانه، که ایستادگی او چراغی برای ادامه راه مبارزه برای رهایی است.
