تجمع حامیان حجاب اجباری در میدان امام حسین برگزار نشد
لغو تجمع حکومتی برای حمایت از «حجاب اجباری» نشانه روشنی از فروپاشی مشروعیت و ترس عمیق جمهوری اسلامی از جامعه، به‌ویژه از نیروی انقلابی زنان است. عدم برگزاری این تجمع نشانی از توازن قوا به نفع جامعه و در صف مقدم زنانی است که با فتح خاکریز حجاب و گسترش بیحجابی سراسری، عملا در مسیر لغو عملی حجاب اجباری، گام برمیداند.
رژیمی که بیش از چهار دهه با تهدید، سرکوب و تحمیل، بدن زنان را به ابزار کنترل سیاسی و ایدئولوژیک خود بدل کرده بود، امروز از همان ابزار خود می‌هراسد.
نیروهای امنیتی با لغو این تجمع، عملاً اعتراف کردند که هر صحنه‌ای با نام حجاب و حمایت از حجاب می‌تواند به اعتراض علیه نظام تبدیل شود.
رژیم به‌خوبی می‌داند که جامعه دیگر در کنترلش نیست؛ زنان ایران، با ایستادگی در برابر حجاب اجباری، بنیان ایدئولوژیک رژیم را شکسته‌اند.
حجاب اجباری مسئله پوشش نیست بلکه جبهه سیاسی نبرد میان آزادی و استبداد است.
زنان، با زیر پا گذاشتن آپارتاید جنسیتی و قوانین تبعیض‌آمیز، اعلام کرده‌اند که این حکومت را میتوان شکست داد.
جمهوری اسلامی از همین می‌ترسد:
از زنی که آزادیش را فریاد میزند و اقتدار پوشالی رژیم را به سخره می‌گیرد.
از نسلی که دیگر ایمانش نه به قدرت، که به رهایی و آزادی است.
از خیابانی که هم میدان قدرت اوست، هم صحنه مقاومت علیه ظلم.
لغو این تجمع، شکست آشکار دستگاه ایدئولوژیک و امنیتی جمهوری اسلامی است؛
نظامی که دیگر حتی توان نمایش وفاداری ندارد، چون می‌داند هر تجمعی ممکن است جرقه خشم مردم شود.
حکومتی که از چند زن بی‌حجاب می‌ترسد، خود می‌داند پایانش نزدیک است.
این ترس اعتراف به ضعف مطلق در برابر انقلاب زن زندگی آزادی است.
زنان ایران، با جسارت و آگاهی، پیشگامان سرنگونی این رژیم اند و هیچ قدرتی نمی‌تواند این «انقلاب زنانه» را متوقف کند.
