پیام مریم محمدی عضو ندای زنان ایران به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان
۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان را به عنوان یک روز تاریخی و دستاورد مبارزات زنان در شرایطی گرامی میداریم که ابعاد خشونت بار مناسبات ضد زن حاکم در شرایط بسیار هولناکی قرار دارد، بطوریکه واژه ی خشونت در برابر سبعیت جاری در ایران رنگ میبازد.
در یکسال گذشته زنان در برابر مناسبات به غایت ضد زن ایستادگی و شجاعت تاریخی و بینظیری را رقم زده اند و صفحه ی اولین انقلاب زنانه در تاریخ را با اسم رمز مهسا ژینا امینی گشوده اند.
زنان بسیاری جان شان را فدای آزادی خواهی کردند و هنوز نجوای آخرین صداها و پیامهای
مهسا حدیث و نیکا غزاله و ده ها زن دیگر تا آرمیتا گراوند در فضای اجتماعی مان خاموش نشده است.
۲۵ نوامبر را در آستانه بزرگداشت چهلم دختر نوجوان شجاع مان آرمیتا گراوند گرامی میداریم که بدون حجاب با سری افراشته و استوار برای رفتن به مدرسه اش گام برمیداشت و جانیان تحمل صلابت بینظیرش را نداشتند و او را به کام مرگ فروبردند.
در برابر زنانی چون آرمیتا “تونل حجابانان” را ترتیب داده اند غافل از اینکه زنان در تونل زندگی جهنمی که ایجاد کرده اند، باکی از تهدید و زندان و مرگ ندارند.
زنان یکسال است که در نبرد آخر خود با وحشیانه ترین خشونت عریان مناسبات حاکم برای کسب حقوق برابر و انسانی خود هستند.
زنانی که بیش از چهل سال است ، رویارویی سختی را آغاز کرده اند، اینک به نقطه کلیدی مبارزات خود رسیده اند.
و چه باشکوه است همراهی همه مردم به جان آمده با معنای” آزادی زن آزادی جامعه است “.
اگرچه شلاق خوردیم و سربریده و شرحه شرحه شدیم ولی توانستیم همه باهم به طنین شورانگیز زن زندگی آزادی دست یابیم.
شعاری که امروز مرزهای دنیا را در نوردیده و به رمز مشترک همه آزادیخواهان و انسانهای برابری طلب تبدیل شده است.
همه شکوه و زیبایی و صلابت انقلاب مهسا در برابر تحجر و سیاهی و پلیدی حاکم قرار دارد و همانطور که آخرین پیام آرمیتای عزیزمان نوید میدهد:
پایان تاریک ترین شب هم روشنایی خواهد بود
و هم پیمان میشویم با یاد غزاله چلابی :
ما همه با هم هستیم
و
ایستاده ایم تا پایان
مریم محمدی
آذر ۱۴۰۲
