بگویید محفل قاتلان مردم ایران، نه مجلس نمایندگان مردم ایران
مجلس اسلامی، همان مجلس قاتلان، که محفل آمران کشتار مردم ایران است؛ با دستانی آغشته تا آرنج به خون جوانان که قانون مرگ تصویب میکند، به تازگی طرحی جدید را به تصویب رسانده که بر مبنای آن صدور احکام اعدام و زندان برای شهروندان ابعادی تازه و گسترده‌تر یافته است. بر اساس این قانون که جزئیات آن در چارچوب طرح “تشدید مجازات جاسوسان و همکاری‌کنندگان با اسرائیل” منتشر شده، طیف گسترده‌ای از فعالیت‌ها و اقدامات شهروندان که پیشتر حتی در موازین جمهوری اسلامی به سختی جزء موارد امنیتی در نظر گرفته می‌شد، اکنون به “افساد فی الارض” ارتقا یافته و مجازات‌های اعدام و حبس‌های سنگین برای آنها تنظیم شده است.
مجلس اسلامی، همان مجلس قاتلان، محفل آمران کشتار مردم ایران است؛ با دستانی آغشته تا آرنج به خون جوانان معترض. این نهاد نماینده مردم نیست، بلکه بازوی قانون‌گذار سرکوب جمهوری اسلامی‌ست که به‌تازگی طرحی را تصویب کرده با هدف گسترش اختیارات قتل و زندان، تحت پوشش مبارزه با «نفوذ» و «جاسوسی».
بر اساس این طرح، بسیاری از فعالیت‌های و مخالفت‌های معمول شهروندان به «افساد فی‌الارض» ارتقا یافته و مستقیماً با مجازات اعدام یا حبس‌های طولانی پاسخ داده می‌شود. این قانون، بستر تازه‌ای‌ست برای مشروع‌سازی خشونت و جنایت با اسم رمز «امنیت ملی»؛ درست در زمانی که بازداشت‌ها، اعدام‌ها، و فضای امنیتی در سراسر کشور شدت یافته.
تصویب این قانون، در مجلسی که حکم اعدام معترضین انقلاب زن زندگی آزادی را صادر کرد، مجلسی که پیشتر پشتیبانی قاطع خود از سپاه پاسداران را اعلام کرده و در تبعیت کامل از خامنه‌ای فروگذار نکرده است، چیزی نیست جز سند رسمی ورشکستگی سیاسی رژیمی که دیگر نه اصلا مشروعیت دارد، نه هرگز تکیه‌گاه مردمی. تشدید احکام اعدام، گسترش تعریف جرم، و تهدیدهای رسانه‌ای، نشانه قدرت نیست؛ فریاد وحشت است. جمهوری اسلامی از مردم می‌ترسد، از خیزش و شورش مردمی، از انفجار خشمی که حاصل سال‌ها فقر، فساد، فلاکت، بیحقوقی و تحقیر و سانسور و سرکوب و حالا از جنگ است.
این‌ها آخرین تلاش‌های رژیمی‌ست که تنها با باتوم، طناب دار و شکنجه، بقاء خود را حفظ میکند. اما هیچ دیکتاتوری با سرنیزه تا ابد نمانده. تاریخ، پشت مردم ایستاده است.
تشکل انقلاب زنانه تاکید دارد پاسخ ما باید: تشکل یابی و سازماندهی باشد، اتحاد و همبستگی مردمی، و آمادگی میدانی برای ضربه نهایی. جمهوری اسلامی دچار فروپاشی شده؛ فقط ایستاده تا دیرتر بیفتد. ما باید لحظه‌ی سرنگونی اش را رقم بزنیم و فقط نظاره گر نباشیم.
