علیه فراموشی؛ غزاله چلابی (متولد ۱۳ مرداد ۱۳۶۸ – کشته‌شده ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ )
غزاله شهروند اهل آمل، کوهنورد، ورزشکار و دانش‌آموخته مدیریت امور بانکی و حسابدار یک شرکت خصوصی بود.
او در جریان انقلاب «زن زندگی آزادی» در حالی که تنها ۳۳ سال داشت، با شلیک مستقیم تک تیرانداز سپاه پاسداران، به سرش مقابل فرمانداری این شهر به قتل رسید.
غزاله چلابی در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در حالی که با موبایل خود مشغول فیلمبرداری از جمعیت بود و خطاب به مردم فریاد می‌زد: «نترسید نترسید ما همه با هم هستیم» از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت.
لحظه کشته شدن غزاله چلابی از لحظات تکان دهنده و ماندگار انقلاب زن زندگی آزادی است او تصاویری از لحظه کشته شدنش فیلمبرداری کرده بود که در ۲۸ مهر منتشر شد و خشم عمومی مردم را در برگرفت
غزاله پیش از کشته شدن دو بار فرمهای مخصوص اهدای عضو را امضا کرده بود. او می‌خواست که در صورت مرگ مغزی اعضای بدنش اهدا شود. اما قاتلان او به خانواده‌اش اجازهٔ این کار را ندادند و به آنها گفتند «با این کار از غزاله اسطوره‌سازی می‌شود.»
مراسم چهلم غزاله چلابی ۱۲ آبان ۱۴۰۱ در شهر آمل در استان مازندران برگزار شد و شاهد اعتراض‌های گسترده مردم بود. معترضان در این مراسم و راهپیمایی‌های پس از آن شعار ضد حکومتی از جمله «خامنه‌ای قاتله، حکومتش باطله» سر دادند.
در ادامه انعکاس عزاداری‌های ضدحکومتی در ماه محرم ۱۴۰۲ در شبکه‌های اجتماعی، تصاویری از حضور یک هیات عزاداری با جوانانی سفیدپوش منتشر شد که با طبل، سنج و شیپور بر مزار غزاله چلابی، از قربانیان انقلاب زن زندگی آزادی در امامزاده قاسم شهر آمل حاضر شده‌اند و مارش از خون جوانان وطن لاله دمیده می‌نواختند.
فاطمه مجتبایی، مادر غزاله چلابی با در دست داشتن عکس غزاله به استقبال آنها رفت. طبق گزارشات تعدادی از جوانان پس از این اعلام همبستگی بازداشت شدند.
