برهنگی به‌مثابه انقلاب؛ نبوغ زن، زندگی، آزادی
به قلم آزاده احمدوند
در روز یازدهم بهمن ۱۴۰۳، شکستن تابوها توسط زنان و سیلی زنان به حکومت اسلامی به اوج جدیدی رسید. زنی در مشهد، با بدنی عریان بر روی سقف ماشین پلیس، این نماد جهنمی سرکوب و استبداد، ایستاده بود و خشم خود را فریاد میزد. با کلماتی همچون «گهُ بخورید» و «به شما ربطی ندارد!» او پرده‌ای دیگر از جرأت و دلیرانه‌ترین اعتراض‌های معاصر در جامعه ی ایرانی را نشان داد. این عمل، فریادی در برابر حکومتی است که به جای ارزش‌گذاری بر زنان، به ترسی مداوم و ساکت‌کننده متکی است. این حکومت میخواست زنان را ساکت نگه دارد اما نتوانست.
عریان شدن به عنوان یک ابزار اعتراض، انقلابی است در برابر سلطه‌ای که بر بدن زنان ایرانی اعمال می‌شود انقلابی است در برابر تمامیت جمهوری اسلامی. جایی که بدن زن به میدان جنگی برای القای حاکمیت بدل شده، نمایش عمدی و آگاهانه بدن، اسلحه‌ای است در دست زنانی که دیگر تاب و تحمل یک روز دیگر از بردگی را ندارند. این عمل فوق العاده شجاعانه ، چراغ راه یک انقلاب تمام عیار است، انقلابی که تمام ساختارهای اجتماعی-سیاسی از زیر تا بم را دگرگون می‌کند.
انقلاب زن، زندگی، آزادی هم‌اینک در برهه‌ای قرار دارد که اعتراضات قاطع و رادیکال زنان آن را به پیش میراند. اعتراضات عریان، به مثابه پتکی بر پیکر پوسیده آپارتاید جنسیتی فرود آمده‌اند. پیش از این نیز آهو دریایی نمادی شد از انقلابی که هیچ مرزی برای خواسته‌هایش نمی‌شناسد.
حمایت بی‌قید و شرط از این اعتراضات، تنها راه نجاتی است که می‌تواند آپارتاید جنسیتی را برای همیشه به زوال ببرد و جمهوری اسلامی را نابود کند. این اعتراضات نه تنها برای زنان بلکه برای تمام ایرانیان معترض، انقلابی در دل یک انقلاب است. این پیام روشن و آشکار است: سرنگونی رژیم ضدزن و پایان آپارتاید جنسیتی، نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی بی‌تردید برای بقای انسانیت و انسان محوری در این سرزمین و جامعه است.
بیایید در کنار این زنان نابغه و شجاع بایستیم و از تکثیر این شکل از جسارت‌ها تماما حمایت کنیم، همگام با آنان قدم برداریم و در برابر هرگونه ستم و ظلم، سدی آهنین بسازیم. آینده‌ای بدون ترس، بدون سرکوب و بدون تحقیر، حق همه ماست و تنها با همبستگی و پایداری به آن خواهیم رسید. این پیامی است برای جهانیان که جنبش زنان ایرانی چیزی کمتر از یک انقلاب زنانه را نمی‌پذیرد. زنان برای بازپس‌گیری آزادی خود از هیچ چیز دریغ نخواهند کرد، و زمان آن رسیده است که تمام جامعه نیز هم‌صدا با زنان، زمزمه انقلابی زنانه در خیابان‌ها را به فریاد جمعی تبدیل کنیم.
